Εν όψει εορτών...

     Πέρασε ο καιρός, αλλά είμαστε ακόμα εδώ. Αν και νεαρή καταλαβαίνω πως τα πράγματα δεν πάνε καλά και με τη νέα χρονιά Ίσως κάτι αλλάξει, προς το καλύτερο ελπίζω. Φέτος δεν χιόνισε πολύ, μάλλον επειδή ο Θεός λυπάται τους φτωχούς και προσπαθεί να τους απαλλάξει από τα έξοδα για πετρέλαιο. Επίσης, δεν πήγα για κάλαντα και δεν ξέρω κατά πόσο η κρίση αλλοίωσε τα κέρδη των τροβαδούρων που βγήκαν στους δρόμους, -διέκοψαν την πρωινή μου ραστώνη και το χουζούρι των διακοπών- με σκοπό την απόκτηση χρημάτων. Όσα παιδάκια χτύπησαν το δικό μου κουδούνι, ήταν κυρίως γειτονόπουλα και γνωστές μούρες, πράγμα που ανάγκαζε τη μητέρα μου η οποία τα υποδεχόταν να τους δώσει κάτι παραπάνω (αναγκαιότητα των κοινωνικών υποχρεώσεων).

    Αλλά κατά τ' άλλα, μια χαρά. Ελπίζω όλοι να περάσατε υπέροχα αυτές τις γιορτές και να ανυπομονείτε όσο εγώ για τη νέα χρονιά και τις εκπλήξεις που θα φέρει! Το δέντρο είναι στολισμένο, δεν έχει εκραγεί κανένα λαμπάκι και η γέμιση στη γαλοπούλα όπως πάντα λαχταριστή (μάλιστα περιείχε ό,τι και το σούπερ μάρκετ, από κομμάτια συκωτάκι μέχρι καρύδια, κάστανα και κουκουνάρι)

    [Τον τελευταίο καιρό έχω πορωθεί με τα theme songs σειρών και ταινιών. Εδώ λοιπόν είναι διασκευή του soundtrack του Αστυνόμου Σαϊνι με beatbox σε φλάουτο  (παρεμβάλλεται και ένας άλλος ρυθμός στη μέση) --> Inspector gadget remix Beatboxing flute
Και μάλιστα κατεβάζω τις παρτιτούρες των πιο γνωστών και τα παίζω στο πιάνο!]

Πρόταση για Χριστουγεννιάτικο δώρο: Πάρτε μπαταρίες και γράψτε ένα σημείωμα: ''Δεν περιέχονται τα παιχνίδια'' :P

Φάτε πολλούς κουραμπιέδες και μπόλικα μελομακάρονα γιατί θα τα ζητάτε όλη την υπόλοιπη χρονιά.
Μελετήστε πολύ προσεκτικά την βασιλόπιτα πριν διαλέξετε κομμάτι και καλό θα ήταν να πιάσετε την συζήτηση με τον μάγειρα την ώρα της παρασκευής της πίτας, ώστε να μαρκάρετε τη θέση του φλουριού...

Και τέλος ένα ανέκδοτο:  "Πώς λέγεται ο Άη Βασίλης μεθυσμένος?" 
"Βασιλόπιτα"

ΚΑΛΈΣ ΓΙΟΡΤΈΣ!!! :D :D

444 theory

Παρακάτω παρατίθεται μια θεωρία που έχει αναπτυχθεί από έναν Έλληνα, και λέγεται 444 Theory.
Λοιπόν, σύμφωνα με τη θεωρία, υπάρχουν κάποιες ώρες της ημέρας κατά τις οποίες όλοι οι άνθρωποι βρίσκονται σε μια κοινή πνευματική  ''ζώνη'', στην οποία εισέρχονται ακούσια και παραμένουν εκεί για ένα λεπτό. Αυτή η ζώνη έχει τόση πνευματικότητα, που μετακινείται ανάλογα από περιοχή σε περιοχή (λαμβάνοντας υπ' όψιν και τη διαφορά ώρας).

Να τονίσω πως αυτό αποτελεί Neen Theory, (neen από neenstars: μια γενιά καλλιτεχνών) και δεν εξηγεί ούτε αναλύει αυτές τις συγκεκριμένες στιγμές, απλά τις επισημαίνει.

Να οι ''ειδικές'' ώρες για το FourFourtyFour (444):
0:00, 0:12, 01:01, 1:11, 1:23, 02:02, 2:22, 2:34, 03:03, 3:33, 3:45, 4:04, 4:44, 4:56, 05:05, 5:55, 06:06, 07:07, 08:08, 09:09, 10:10, 11:11, 12:12, 12:34, 13:11, 13:13, 14:22, 14:14, 15:15, 16:16, 17:17, 18:18, 19:19, 20:20, 21:21, 22:22, 23:23

Και για περισσότερες πληροφορίες, επισκεφτείτε το παρακάτω site: http://444theory.com/

Mάζα πέρα από το άτομο

    Είναι γεγονός πως ο άνθρωπος λειτουργεί διαφορετικά όταν βρίσκεται μόνος του, και διαφορετικά όταν είναι μέρος ενός τεράστιου συνόλου, γνωστού και ως μάζα ή όχλου. Διότι εκεί βγαίνουν τα πραγματικά αισθήματα και οι ορμές του καθενός, αφού νιώθει μια ασφάλεια ότι δεν θα πιάσουν εμένα, και ούτως ή άλλως το εξαγριωμένο πλήθος σου μεταφέρει τον θυμό. Σε ένα συλλαλητήριο, αν ο ομιλητής πει κάτι το οποίο θίγει το κοινό, αυτό αμέσως θα ξεσηκωθεί και θα βγουν στην επιφάνεια ορμέμφυτες συμπεριφορές. Με τις λιγοστές γνώσεις μου πάνω στην ψυχολογία και βασιζόμενη σε όσα έχω ακούσει, έχω διατυπώσει μία άποψη πάνω σε αυτό το θέμα. Πως η μάζα είναι ανεξέλενκτη. Ορδές ανθρώπων, που είτε πανηγυρίζουν, είτε εξαγριώνονται, δεν μπορούν να συγκρατηθούν από τον εαυτό τους, πόσο μάλλον από κάποιους άλλους. Δημιουργείται ένα αίσθημα αλληλεγγύης μεταξύ των αγνώστων και τους συνδέει ο κοινός σκοπός.

Ο φαινομενικά σοβαρός μπορεί να είναι αυτός που θα ξεσηκωθεί περισσότερο. Είναι όντως παράλογο αυτό το φαινόμενο, απόλυτα κατανοητό από την άλλη. Ο καθένας έχει βιώσει ανάλογες εμπειρίες στην τάξη, σε συνέδριο ή οπουδήποτε αλλού μπορεί να παρασυρθεί από τους άλλους. Όσοι συμμετέχουν σε ανάλογα γεγονότα αναπολούν μετά τις πράξεις τους (όχι αναγκαστικά ακραίες) και δεν πιστεύουν στον εαυτό τους, πως παραφέρθηκαν, πως μπόρεσαν να υποκύψουν, να παρασυρθούν και να αλλάξουν παντελώς την εικόνα που είχαν για τον εαυτό τους. 

Μήπως αυτή είναι η κανονική φύση του ανθρώπου? Ο πρωτόγονος ζει ακόμα και όσο και να προσπαθούμε να τον σπρώξουμε πίσω, αυτός βγαίνει στην επιφάνεια? Είναι όλα κρυφές επιθυμίες και πάθη? Μπορεί.

Παράθεση από τα λόγια του Jose Ortega y Gasset:

Our firmest convictions are apt to be the most suspect; they mark our limitations and our bounds. Life is a petty thing unless it is moved by the indomitable urge to extend its boundaries.

 

Μετάφραση: οι πιο δυνατές πεποιθήσεις μας τυχαίνει να είναι και οι πιο ''ύποπτες'': καθορίζουν τα όρια και τους περιορισμούς μας. Η ζωή είναι ένα ασήμαντο πράγμα αν δεν κινείται από την αδάμαστη ανάγκη να επεκτείνει τα όριά της...

 

Είναι προφανές λοιπόν ότι δεν είναι υγιές να αποθηκεύουμε πράγματα στην ψυχή μας και το να εκφράζεται κάποιος του προσφέρει μεγάλη γαλήνη. Γιατί είναι πολύ πιθανόν να εξωτερικευθούν όλα μαζεμένα μονομιάς με απρόοπτα αποτελέσματα. 

 

 

Ζώδια. Αλήθεια?

  Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω ποια στάση να κρατήσω απέναντι σε αυτό το αμφιλεγόμενο θέμα. Είναι όντως παράλογο να μπορείς να προβλέψεις ανθρώπινες συμπεριφορές και γεγονότα με βάση τον διαστημικό χάρτη. Είναι ένας ακόμη κλάδος της (παρα)ψυχολογίας? Και δηλαδή αυτός που έχει γεννηθεί την ίδια μέρα και ώρα με μένα έχει τα χαρακτηριστικά μου, τα κουσούρια μου και βιώνει ό,τι βιώνω και γω? Και από ηθικής πλευράς είναι σωστό να κατηγοριοποιούμε τους ανθρώπους και με βάση το ζώδιο να τονίζουμε τα αρνητικά τους? Είμαι δίδυμος αλλά δεν είμαστε διπρόσωποι και επιπόλαιοι. Και βασιζόμενοι σε αυτές τις δώδεκα προβλέψεις (όσες και τα ζώδια δηλαδή), μειώνεται η ποικιλία των εμπειριών και δισεκατομμύρια άνθρωποι, ανήκουν σε μία από αυτές τις ομάδες με τα αντίστοιχα βιώματα- εμπειρίες- χαρακτηριστικά. Πολλοί όμως έχουν πιστέψει σε αυτά και ζουν τη ζωή τους όπως αυτά προβλέπουν. Αποκλείουν ερωτικούς συντρόφους μόνο και μόνο τα ζώδια δεν είναι συμβατά και ο αστρολόγος λέει ότι δεν ταιριάζουν.

 Από την άλλη, από προσωπική μου εμπειρία, έχω όντως παρατηρήσει ότι πολλές φορές πράγματι πέφτει μέσα! Εκπλήσσομαι από την μία, από την άλλη δε, κρατώ και τις επιφυλάξεις μου όταν αναφέρει πως κακά γεγονότα επρόκειτο να μου συμβούν, το οποία και ποτέ δεν έχουν βγει αλήθεια. Μήπως από τη στιγμή που αναφέρει ότι θα διανύσω μία τυχερή και κερδοφόρα περίοδο της ζωής μου, αυτομάτως ανεβαίνει η ψυχολογία μου και όντως αποδίδω τόσο καλά? Και αντίστοιχα με την αναγγελία των κακών γεγονότων που ίσως αντιμετωπίσω, μειώνεται η αυτοπεποίθησή μου, στεναχωριέμαι και από μόνη μου προκαλώ την ατυχία? Ελπίζω πως όχι γιατί τότε αυτό το φαινόμενο; αυτή η επιστημονική μέδοθος; απλά βασίζονται στην προσωπική αντίδραση κάθε ανθρώπου στα ίδια γεγονότα... Ίσως οι ελκτικές και βαρυτικές δυνάμεις των πλανητών να επηρεάζουν τα εγκεφαλικά νεύρα και ως (έμμεσο) αποτέλεσμα η αλλαγή στη συμπεριφορά των ανθρώπων. Δεν μπορώ να ξέρω. Αλλά ειδικά η σελήνη περιτριγυρίζεται από πολλές φήμες - μύθους σχετικά με την επίδραση της στη γη. Τυχαία η γυναικεία περίοδος είναι ανά τακτά χρονικά διαστήματα, όσο και του σεληνιακού κύκλου (περίπου 29 ημέρες); Και ο μύθος του λυκανθρώπου που σεληνιάζεται, μεταμορφώνεται και αλλάζει;

Όλα αυτά τα λέω διότι πολλοί άνθρωποι βασίζουν τη ζωή τους στις ζωδιακές προβλέψεις. Είχα δει σε γνωστή ιατρική σειρά, ένα περιστατικό κατά το οποίο μία γυναίκα δεν ήθελε να υποβληθεί σε χειρουργείο μόνο και μόνο επειδή το ζώδιο δεν θεωρούσε τις συνθήκες ευνοϊκές, διακινδύνεψε τη ζωή της θεωρώντας ως ασφαλή την γνώμη του αστρολόγου και όχι του γιατρού. Άλλο παράδειγμα είναι η υπογραφή συμβολαίων ή οι αγορές, πολλές από τις οποίες αναβάλλονται λόγω ''ζωδιακής απαγόρευσης''. 

Προτιμώ να κρατήσω μία ουδέτερη στάση, τονίζοντας και τα θετικά και τα αρνητικά, μη θέλοντας να επηρεάσω κανέναν. Αυτή είναι η άποψη της Kat...

Η προσωπικές εμπειρίες του καθενός θα του φανερώσουν τι πρέπει να θεωρεί ως βάσιμο και τι ως αβάσιμο. :) :)

Όταν αυτοπεποίθηση συγχέεται με την υπεροψία

Οι διαφορά ανάμεσα στις 2 αυτές έννοιες είναι λεπτή, και τα όρια διαφορετικά για κάθε άνθρωπο.
Αλλιώς το αντιλαμβάνομαι εγώ και αλλιώς εσύ. Εγώ δεν θεωρώ τον άνθρωπο που προβάλλεται, υπερηφανεύεται και είναι χαρούμενος με τον εαυτό του, ξιπασμένος. Αν είναι υπερόπτης, υπερβολικός και ενοχλητικός τότε ναι. Αλλά δεν μπορώ να φανταστώ κάποιον ο οποίο δεν θέλει να προβάλλει τον εαυτό του, αν έχει κάτι όμορφο πάνω του, δεν έχει το δικαίωμα να είναι (υ)περήφανος για αυτό? Είναι στην φύση του ανθρώπου να μοιράζεται ό,τι θεωρεί καλό, όπως κάνουμε όλοι όταν έχουμε κατορθώσει μία κάποια αξιόλογη πράξη. Από το άλλο άκρο αν αυτή η αλαζονεία επαναλαμβάνεται συνεχώς σε σημείο που μετατρέπεται το άτομο σε απεχθές, αξίζει κάθε χαρακτηρισμό.
Επιπλέον, ναι μεν η μετριοφροσύνη και η ταπεινότητα είναι αρετές, αλλά μεταξύ μας και ποιος δεν θα ήθελε να υπερηφανευτεί για κάτι το οποίο θεωρεί σπουδαίο?
Προσωπικά, δεν χάνω ευκαιρία να ενισχύσω τον εαυτό μου, σε λογικά πάντα πλαίσια, και δεν μπορώ να συγκρατηθώ σε περιπτώσεις όπως για παράδειγμα αν τελικά αποδεικνύεται ότι έχω δίκιο, να πω ''Το Ήξερααα''. Αυτή η ικανοποίηση είναι ανακουφιστική και ηδονική...

Στα αρχαία το ψώνιο (κυριολεκτικά, με την έννοια του προϊόντος είναι Ώνιο)

Και για να κλείσουμε να ένα sound track τελείως creepy...   τελείως UFO
100% μόλις το ακούσετε θα σκεφτείτε Α.Τ.Ι.Α., U.F.O., Λιακόπουλο, Star Τreck και κάποιον να σας παρακολουθεί..


/blur

Tipς για να θυμάμαι

Το ξέρω ότι είναι άσχετο ποστ, αλλά ποτέ δεν έβλαψε κανέναν μία συμβουλή! ;)
Είναι πολλές οι φορές που πρέπει να θυμάμαι πολλά πράγματα, ή ένα δύο και πολύ σημαντικά. Οπότε εφαρμόζω μία από τις παρακάτω μεθόδους:

1. Το γράφω στο δεξί μου χέρι, (ή σε όποιο χέρι βολεύει τον καθένα, καλύτερα όμως σε αυτό με το οποίο δεν γράφεις για να το δεις γρήγορα)
2. Πριν πάω για ύπνο το γράφω σε ένα χαρτί και το ακουμπώ, πάνω στο γραφείο, ή το βάζω μέσα στο συρτάρι με τα ρούχα, κάπου δλδ που σίγουρα θα κοιτάξω.
3. Φοράω το ρολόι μου στο δεξί χέρι, στο αντίθετο από αυτό που έχω συνηθίσει. Πολύ αποτελεσματικό...
4. Έχω ένα μπλοκάκι όπου γράφω τι πρέπει να θυμηθώ, κυρίως είναι το πρόχειρο τετράδιο του σχολείου.
5. Το γράφω στο κινητό, είτε στο μέμο αν δεν είναι επείγον, είτε πάνω στην main screen αν πρέπει να το δω άμεσα.
6. Στα Vista, υπάρχει το windows sidebar, πλευρική εργαλειοθήκη, όπου υπάρχουν ψηφιακά post-it και μπορείτε να σημειώνετε. Εγώ το έχω απενεργοποιήσει για να μην τρώει πόρους.

  Βέβαια, αρκεί κάποιος να μπορεί να θυμηθεί μετά τι ήταν αυτό που έπρεπε να θυμηθεί, αλλιώς δεν έχουν νόημα. (το τονίζω γιατί το έχω πάθει, και ακόμα παιδεύομαι να θυμηθώ τί ήταν μία σημείωση που είχα γράψει μια φορά πριν κοιμηθώ, σε δικιά μου κωδική γλώσσα)
Για να ενεργοποιήσετε το windows sidebar, πηγαίνετε έναρξη, εκτέλεση- γράψτε sidebar και πατήστε enter.  (windows vista).

πορεία εξέλιξη της γραφής στη ζωή (μου)

   Κατά τη διάρκεια της ζωής γίνονται πολλές μεταβολές, ειδικά στον τομέα της γραφής. Τα γράμματα, η ταχύτητα γραφής, το μέσο γραφής, η επιφάνεια, ο σκοπός και πολλά άλλα υφίστανται πολλές αλλαγές από τις οποίες όλοι λίγο πολύ έχουμε περάσει.

Τώρα στο Λύκειο ας πούμε, το παλιό και καλό μου μολυβάκι έχει μπει στην άκρη και μου λείπει, λόγω του ότι είμαι αριστερόχειρας και όταν γράφω με στυλο το χέρι μου μουτζουρώνεται και γίνεται μαύρο. Τα στυλό τζελ είναι θάνατος... Αχ, τα μολυβάκια, εσύ μεγαλώνεις και αυτά μικραίνουν. Ή εσύ μεγαλώνεις και αυτά είναι μηχανικά και μένουν ίδια. ~.~ Στο δημοτικό μόνο με μολύβι, το στυλό μόνο για ζωγραφιά ή μουστάκι στον Αθανάσιο Διάκο, παραμόρφωση του νούμερου της σελίδας, αυτόγραφο στο θρανίο, σημείωση στο χέρι (να δω μπομπ σφουγγαράκι στις 5). Αυτό που μέτραγε ήταν να είναι χρωματιστό, μυρωδάτο και κουλάτο. Είχα ένα που μύριζε κεκάκι, έγραφε έντονο πορτοκαλί που σε τύφλωνε και είχα γυαλιστερό καπάκι και διάφανο σκελετό <3 τι όμορφο που ήταν. Τώρα το βαρετό μπλε, τι μπανάλ. Και το μολυβάκι γράψε σβήσε, καθαρό χαρτί (εκτός και αν είχες χρωματιστή γόμα η οποία άφηνε μαύρο ίχνος).

Γιατί τώρα, καρκινογόνο μπλάνγκο που βρωμάει και κολλάει στα χέρια. Όχι ότι το μπλάνγκο ποντίκι- ταινία δεν χαλάει συνεχώς και πρέπει τσούκου τσούκου να φτιάξεις την ταινία και να την ξαναχώσεις μέσα.. Βέβαια με το μολυβάκι χαλάγαμε 5 κιλά γόμμες το χρόνο. Εγώ τις έχανα συνεχώς (και ακόμα τις χάνω), τις πέταγα στην τάξη, ή τις έκανα γομμίδια (τις έτριβα σε μια τραχιά επιφάνεια και μάζευα τα μικρά γομμάκια, τα οποία αργότερα έπλαθα σε μια νέα μικρή γόμα που έμοιαζε με πίτα, ολόκληρη συνταγή δηλαδή.)

Επίσης, τώρα πια γράφω πιο γρήγορα, πολλές φορές και χωρίς να κοιτάω το χαρτί! Ξεφεύγω βέβαια από τις γραμμές, αλλά όταν ο διπλανός σου σε φωνάζει και επιμένει και εσύ είσαι πάνω στον οίστρο σου γράφεις και κοιτάς αυτόν, αρκεί να μην γράψεις '' και συμπεράνουμε πως ο πολιτισμός, Ειρήνη σταμάτα, γράφω, μου δείχνεις μετά το κινητό σου, είναι αποτέλεσμα... κτλ'' Ακόμα μπορώ να γράψω και ανάποδα αλλά και με τον τρόπο που φαίνονται κανονικά στην αντανάκλαση του καθρέφτη. Μια μέρα καθόμουν απέναντι από τον πατέρα μου και του έγραψα κάτι στην εφημερίδα ανάποδα και από τότε ανακάλυψα και αυτό το ταλέντο (που λέει ο λόγος).. :P

  Άλλη αλλαγή είναι στο τετράδιο,που δεν έχει πια γλυκά γατάκια που κάνουν puppy face χωμένα σε γλάστρες και μωρά με λουλούδια στο κεφάλι, παρά μπλε ταπετσαρία ασορτί με το μελάνι.

Με απασχολεί επίσης το γεγονός πως ακόμα δεν έχω βρει έναν σταθερό γραφικό χαρακτήρα, αλλάζω συνεχώς μέγεθος γραμματοσειρών και είναι φορές που δεν καταλαβαίνω ούτε εγώ τι έχω γράψει. Ξέρω ότι αυτό σημαίνει αστάθεια χαρακτήρα άλλα δεν είναι κακό. Έβλεπα τις προάλλες τα κορίτσια που κάθε τάξη έχει, αυτές που κάνουν μικρά γραμματάκια, όλα ίδια (και 40 άλφα να γράφουν στη σειρά είναι περιέργως ολόιδια!). Απορώ.

Τέσπα, το σημαντικό είναι ότι έχουμε τη σπουδαία ικανότητα να γράφουμε και ανεξάρτητα από το στυλό ή το χαρτί, το περιεχόμενο μετράει...

Nautilus, Disneyland!

Αυτό είναι η πινακίδα που υπάρχει στην Eurodisney στη Γαλλία, πριν την είσοδο στο παιχνίδι Ναυτίλος (Natilus), το οποίο είναι μια αναπαράσταση του ιστορικού υποβρυχίου Ναυτίλος, στο βιβλίο του Ιουλίου Βέρν 20 Χιλιάδες λεύγες κάτω από τη θάλασσα και σχεδιάστηκε από τον Κάπτεν Νέμο. Περισσότερες λεπτομέρειες δεν ξέρω (η wikipedia έχει έτσι κι αλλιώς) αλλά η εικόνα είναι πολύ ενδιαφέρουσα και πιστεύω πως άξιζε να δημοσιευτεί.

Ελπίζω να φαίνονται καθαρά τα βασικά στοιχεία του. :)

Useless...? I don't think so

Ειλικρινά, δεν πιστεύω ότι υπάρχουν πληροφορίες οι οποίες μπορούν να χαρακτηριστούν ΆΧΡΗΣΤΕΣ. Μπορεί βαρετές, ανιαρές, αυτονόητες, γελοίες, ευτράπελες αλλά ποτέ άχρηστες. Είναι ο ενθουσιασμός που έχω για τα πάντα που φτάνει σε σημείο χαζοχαρούμενου, είναι ότι έχω το φυτό geek μέσα μου?, δεν ξέρω.. Μάλλον είναι ότι έχω εκτιμήσει την αξία της γνώσης και έχω υιοθετήσει την αντίληψη ότι όλα τα στοιχεία οδηγούν στη λύση, και το καθένα είναι χρήσιμο. Όσοι διαφωνείτε, πείστε με! :) Με λαχτάρα ακούω και απορροφώ σαν σπόγγος ''γελοία'' facts. Αυτά που οι περισσότεροι βρίσκουν Έλεοος, εγώ τα βρίσκω σούπερ! Τρελαίνομαι για info του στυλ ''στη Δανία ο αριθμός των γουρουνιών είναι διπλάσιος από τους πολίτες''  (ισχύει! δεν είναι φοβερό?) αλλά και για (πάρα)ιστορικά και άγνωστα γεγονότα, προελεύσεις ονομάτων, συνωμοσίες κτλ..

Από τη στιγμή που Μια λέξη, φράση μπορεί να αλλάξει την ζωή όλης της υφηλίου, πώς μπορούμε να εξευτελίζουμε την αξία της πληροφορίας? Το πρώτο  και χαρακτηριστικότατο παράδειγμα που μου έρχεται στο μυαλό, είναι το ιστορικό ΌΧΙ. Τρία γράμματα που στιγμάτισαν και καθόρισαν καταλυτικά την ιστορία του ελληνικού έθνους, και έμμεσα την ύπαρξη μου και την δημιουργία του πολυπόθητου blog μου.
Άρα ξανασκεφτείτε πριν αγνοήσετε οποιαδήποτε πληροφορία είστε τυχεροί να ακούσετε και να αποθηκεύσετε για μελλοντική χρήση. :D

Εναλλακτικά Μαθηματικά (Part 2)

Άλλη μια μαθηματική εξήγηση ενός καθημερινού φαινομένου:

Γιατί οι Μηχανικοί βγάζουν λεφτά;

    Μπορούμε πλέον να αποδείξουμε μαθηματικά αυτόν τον ισχυρισμό.

        Αρκεί πρώτα απ' όλα να δεχθούμε τα παρακάτω αξιώματα:

                         Αξίωμα 1: Η γνώση είναι ισχύς(1)

                        Αξίωμα 2: Ο χρόνος είναι χρήμα(2)

                               

              Έχουμε λοιπόν:

                      Ο κάθε Μηχανικός ξέρει πως:   Ισχύς = (Έργο) / (Χρόνο)

              Με βάση τις (1) και (2) έχουμε: Γνώση = (Έργο) / (Χρήμα) άρα

                    Χρήμα = (Έργο) / (Γνώση)(3)

           Άρα λοιπόν, όταν η Γνώση τείνει στο μηδέν το Χρήμα τείνει στο άπειρο, καθώς έχει γίνει Έργο.

             Επομένως αποδείχτηκε με απλή Αριθμητική γιατί οι Μηχανικοί σήμερα βγάζουν λεφτά.
:P

Scrollάροντας πιο κάτω θα βρείτε και το Part 1.

I power blogging too!

      Και ναι, ανήκω και εγώ στην μεγάλη ομάδα που υποστηρίζει την αξία του blogging, γιατί θεωρώ το δικαίωμα του χρήστη- πολίτη- ανθρώπου- ατόμου να εκφράζει της απόψεις του, τις ανησυχίες του και να τις μοιράζεται με άλλους, κοντολογίς να εκφράζεται ελεύθερα, ως μοναδικό, αναφαίρετο και αναπόσπαστο κομμάτι της κοινωνικής ζωής.
Η εξωτερίκευση των σκέψεών του και το γεγονός ότι μπορεί να προσφέρει τις εμπειρίες του, την πείρα του αλλά και να μοιραστεί της απόψεις του είναι αναντικατάστατο.

Επίσης, ως κοινωνικό ον έχει την ανάγκη να εκφράζεται, να επικοινωνεί, να σχολιάζει, να κριτικάρει, να μαζεύει απόψεις, πληροφορίες και να προωθεί δικές του. Όπως ο άλλος σε ακούει, έτσι έχεις και εσύ την (κοινωνική) υποχρέωση να τον ακούσεις. Κακώς μερικοί κρίνουν αρνητικά αυτό το άνοιγμα των ατόμων στην τεχνολογία, αφού η δημιουργία ενός ιστοτόπου δεν απαιτεί και πολλές γνώσεις πάνω στους υπολογιστές και σπάνια έχει αρνητικές βλέψεις.
Θα ήθελα να παραθέσω μία φράση του Πλάτωνα, η οποία μου έχει κάνει εντύπωση και πιστεύω εκφράζει απόλυτα την ανάγκη και την επιθυμία για επικοινωνία, είτε ψηφιακή, είτε γραπτή, είτε άμεση. ''Η σκέψη είναι εσωτερικευμένη γλώσσα, ενώ η γλώσσα είναι εξωτερικευμένη σκέψη''    Καλό?

Μέσω του μπλόγκ σου νιώθεις μια ασφάλεια, μια αυτοπεποίθηση και μια σιγουριά, ότι έχεις τον δικό σου προσωπικό χώρο να τον διαμορφώσεις όπως θες ΕΣΥ· κανένας δεν έχει δικαίωμα να το (επι)κρίνει αυτό.
Από την στιγμή που ο καθένας γράφει πράγματα προσωπικά και το δικαίωμά του αυτό δεν παραβιάζει τα δικαιώματα των άλλων, δεν υπάρχει κώλυμα (εμπόδιο). Άλλωστε, αυτός είναι και ο σκοπός του blog: ο μόνος χώρος στον οποίο όποιος δεν βρίσκει κάποιον να τον ακούσει, καταφέρνει να έχει όλη την υφήλιο να διαβάζει τις εμπειρίες του....

Εναλλακτικά Μαθηματικά (Part 1)

Τις παρακάτω εξισώσεις, οι οποίες δεν ισχύουν και κυριολεκτικά η πρώτη και μεταφορικά η δεύτερη,
τις βρήκα στο youtube, στο facebook, εδώ και εκεί δηλαδή...
Έχουν πλάκα και σίγουρα αξίζει να τα δείξετε και σε άλλους.

Παρακάτω αποδεικνύεται πως 2 = 1, κάτι εντελώς άτοπο (τουλάχιστον σε αυτή τη διάσταση και βασιζόμενη σε αυτή την άλγεβρα)

1. Έστω α=β, τότε:

      α²=αβ

      α²-β²=αβ-β²

      (α+β)(α-β)=β(α-β)

      α+β=β

      α+α=β

      2α=α

      2=1

Συνέχεια...

Λύκειο: Νέα εμπειρεία?

  Το πρώτο πράγμα που μου έκανε εντύπωση στο λύκειο είναι το πόσο μεγάλοι είναι αυτοί της τρίτης Λυκείου. Εντάξει δεν είμαι και 1,80 αλλά μου φαίνονται τεράστιοι, και ειδικά οι παλαιότεροι μαθητές.

Επίσης, όσον αφορά το μαθήματα, μας ρωτάνε συνεχώς για την άποψή μας. Εδώ τους ενδιαφέρει η άποψή μας για την ιστορία, για το εκπαιδευτικό σύστημα, τη παγκοσμιοποίηση κ.α. Αυτό είναι καλό, διότι εκφράζομαι, ακούω και συλλέγω απόψεις, ώστε να διαμορφώσω μία σφαιρική άποψη, αναλυμένη από όλες τις πλευρές και πιθανόν να αλλάξω γνώμη για ένα θέμα, πολύ δύσκολα βέβαια, αλλά δεν αποκλείεται. Από την άλλη βαριέμαι να ακούω τι πιστεύει ο μαντράχαλος 3 θρανία δεξιά για την ανταλλακτική αξία των εμπορευμάτων ή για τα μεταλλαγμένα...

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!!!

ΑΣ ΥΠΟΘΕΣΟΥΜΕ ΟΤΙ ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΩΤΟΜΗΝΙΑ...

Ήταν να δημοσιευτεί χτες αυτό, αλλά λόγω ανωτέρας βίας (και του μαθήματος πιάνου), δεν ήταν εφικτό. Αλλά δεν έχει διαφορά :D

Επιτέλους πέρασε ο Σεπτέμβριος, πολύ γρήγορα δυστυχώς, διότι πέρασε ο μήνας γνωριμιών και δεν έχουμε άλλη δικαιολογία για να μην κάνουμε και το επόμενο κείμενο στα αρχαία. Επισήμως κάνουμε μάθημα, αλλά ας αφήσουμε το σχολείο.

Οκτώβριος, ο δέκατος μήνας, ο εθνικός μήνας Πίτσας και Μήλου, τουλάχιστον στην Αμερική. Άντε, άλλοι δύο και πάει και το 2010, (ένα βήμα πιο κοντά στην καταστροφή του 2012 βέβαια...)

Τα πιο σημαντικά του Οκτωβρίου:
3 Οκτωβρίου --> Γιορτάζει ο Διονύσης
4 Οκτωβρίου --> Παγκόσμια Ημέρα Ζώων
5 Οκτωβρίου --> Παγκόσμια Ημέρα Δασκάλων (μεταξύ μας)
11 Οκτωβρίου --> Ημέρα του Κολόμβου
14 Οκτωβρίου --> Παγκόσμια Ημέρα Αυγού
16 Οκτωβρίου--> Παγκόσμια Μέρα Φαγητού
18 Οκτωβρίου --> Γιορτάζει ο Λουκάς
20 Οκτωβρίου --> Γιορτάζει ο Γεράσιμος και η Άρτεμις
22 Οκτωβρίου --> Παγκόσμια Ημέρα Καρυδιού
23 Οκτωβρίου --> Γιορτάζει ο Ιάκωβος
26 Οκτωβρίου --> Γιορτάζει ο Δημήτρης
29 Οκτωβρίου --> Γιορτάζει η Μελίνα
30 Οκτωβρίου --> Γιορτάζει η Ζηνοβία (Ζήνα λένε το σκύλο μου btw)
31 Οκτωβρίου --> Παγκόσμια Ημέρα Αποτεμίευσης
Οκτώβριος (προσοχηηή χωρίς Μ) , αν και βγαίνει από το 8 είναι ο δέκατος μήνας, αλλά αυτά είναι λεπτομέρειες.
Να μας πάει καλά ο μήνας χωρίς προβλήματα... (:

Right here, right now

Επρόκειτο να διαβάσετε τι γίνεται αυτή την στιγμή εδώ (σε μένα). Η ώρα είναι 19:42, έχω 2 καρτέλες στον firefox ανοιχτές, το μπλογκ και το farmville, βλογάρω και φυτεύω μπρόκολα δλδ... Δέν έχουμε πολλά για αύριο, οπότε θα διαβάσω αργότερα. Στο msn είναι 8 άτομα ονλάιν και κέρδισα 100 σμσ προς όλα τα δίκτυα για 7 μέρες μέσω what's up reload it. Σε λίγο θα παραγγείλουμε πίτσα και στις 7 τελείωσα τα αγγλικά, δίνω proficiency το Δεκέμβριο! (ήδη έχω το michigan) :D Σήμερα για μεσημεριανό έφαγα τηγανητά μπαρμπουνάκια με χόρτα. Επί τη ευκαιρία να ένα πολύ αστείο βίντεο με το οποίο έχω λιώσει hahahaha .

Συνεχίζουμε! Κοίταξα γύρω γύρω και έχω αριστερά μου ένα κόκκινο τετράδιο.
Ανέκδοτο σχετικό με πινέζα :  '' Τί είπαν 2 οδοντογλυφίδες όταν είδαν μία μεταλλική πινέζα? Ωχ, ο ρόμποκοπ /wahaha
Βαριέμαι , δεν ξέρω τί να κάνω. Κάθομαι σε μία καρέκλα, από αυτές τις περιστρεφόμενες που γυρνάνε και που πάνε πάνω κάτω με έναν μοχλό.
Σαν σήμερα ανακαλύπτεται ο πλανήτης Ποσειδώνας από τον Γερμανό Γιόχαν Γκάλε. Αύριο έχω πάρτι, έχω τα νύχια μου βαμμένα μπλε. Αυτό που φοράω έχει την hello kitty πάνω και φοράω στο αριστερό μου χέρι ένα βραχιολάκι το οποίο έφτιαξα εγώ με χαντρούλες.
Αυτάα..
Όχι επίλογος, απότομο τέλος.

Psycological messages μέσα από το καλοκαίρι μου :)

Αυτό το καλοκαίρι, αν και ήταν τελείως διαφορετικό από αυτό που έχω συνηθίσει τα τελευταία Χ χρόνια, γνώρισα έναν καινούργιο τρόπο ζωής και διασκέδασης που δεν περιλαμβάνει πισίνα ξενοδοχείου. Όλα αυτά διότι ήρθε και αυτό να προστεθεί στην ήδη βεβαρημένη (κατ' εμέ) ζωή μου, το εξοχικό. Και επειδή είναι σχετικά κοντά από το ''κανονικό'' σπίτι, έχει ήδη γίνει booking στα υπόλοιπα ελεύθερα ΣΚ της ζωής μου (ή για  όσο θα εξαρτώμαι από του γονείς μου ;] ). Οι μέρες που καθόμουν στο σπιτάκι μου, δεν έκανα ΤΊΠΟΤΑ και ήμουν χαλαρααά, τελείωσαν. Δεν πρόκειται να γροικήσω άλλο πια. 

On the other hand, είμαι πάνω στην θάλασσα, στην παραλιακή έχω δίπλα μου πολλές καφετέριες και είναι με λίγα λόγια, η χαρά του εφήβου..

Hey :) νέο μπλόγκ

Φρεσκότατο blog στην οθόνη σας. Τσεκάρετε και την ABOYT ME  σελίδα για να πάρετε μια ιδέα για την συντάκτρια αυτού του ιστοτόπου και να καταλάβεται το ύφος γραψίματος μου, κάτι το οποίο προφανώς φαίνεται και από της αναρτήσεις μου, αλλά και μερικά ενδιαφέροντα (υποκειμενικό) πράγματα για μένα και να εντοπίσετε ομοιότητες και διαφορές σε χαρακτηριστικά- ιδιοσυγκρασίες.

Ελπίζω οι ώρες που έχω ξοδέψει μπροστά στην οθόνη αυτού του λάπτοπ να αξίζουν, επηρεάζοντας τον κόσμο του Ίντερνετ, ιντριγκάροντας τους ευπρόσδεκτους αναγνώστες.

Ενθαρρύνω τον σχολιασμό, εφόσον δεν περιέχει και αποσκοπεί σε προσβολές. :)

Καλή διασκέδαση. /please