Ειλικρινά, δεν πιστεύω ότι υπάρχουν πληροφορίες οι οποίες μπορούν να χαρακτηριστούν ΆΧΡΗΣΤΕΣ. Μπορεί βαρετές, ανιαρές, αυτονόητες, γελοίες, ευτράπελες αλλά ποτέ άχρηστες. Είναι ο ενθουσιασμός που έχω για τα πάντα που φτάνει σε σημείο χαζοχαρούμενου, είναι ότι έχω το φυτό geek μέσα μου?, δεν ξέρω.. Μάλλον είναι ότι έχω εκτιμήσει την αξία της γνώσης και έχω υιοθετήσει την αντίληψη ότι όλα τα στοιχεία οδηγούν στη λύση, και το καθένα είναι χρήσιμο. Όσοι διαφωνείτε, πείστε με! :) Με λαχτάρα ακούω και απορροφώ σαν σπόγγος ''γελοία'' facts. Αυτά που οι περισσότεροι βρίσκουν Έλεοος, εγώ τα βρίσκω σούπερ! Τρελαίνομαι για info του στυλ ''στη Δανία ο αριθμός των γουρουνιών είναι διπλάσιος από τους πολίτες'' (ισχύει! δεν είναι φοβερό?) αλλά και για (πάρα)ιστορικά και άγνωστα γεγονότα, προελεύσεις ονομάτων, συνωμοσίες κτλ..
Από τη στιγμή που Μια λέξη, φράση μπορεί να αλλάξει την ζωή όλης της υφηλίου, πώς μπορούμε να εξευτελίζουμε την αξία της πληροφορίας? Το πρώτο και χαρακτηριστικότατο παράδειγμα που μου έρχεται στο μυαλό, είναι το ιστορικό ΌΧΙ. Τρία γράμματα που στιγμάτισαν και καθόρισαν καταλυτικά την ιστορία του ελληνικού έθνους, και έμμεσα την ύπαρξη μου και την δημιουργία του πολυπόθητου blog μου.
Άρα ξανασκεφτείτε πριν αγνοήσετε οποιαδήποτε πληροφορία είστε τυχεροί να ακούσετε και να αποθηκεύσετε για μελλοντική χρήση. :D
Συμφωνώ απολύτως μαζί σου! Και νομίζω πως απλά είναι κατανόηση της σημασίας της γνώσης :)
ΑπάντησηΔιαγραφή